Azerbaycan'da çay kültürü

Azerbaycan'da çay kültürü, kendine özgü bir şekilde oluşmuş bir kültürdür.

Tarihi

Çay bitkisi ilk olarak 1912 yılında Azerbaycan'ın Lenkeran bölgesine dikilmiş ve ilk çay fabrikası da 1937 yılında Lenkeran'da kurulmuştur.[1] Bundan sonra Azerbaycan'da seri çay üretimi başlamıştır.[1]

20. yüzyılın başlarında siyah çay, Azerbaycan ve Gürcistan başta olmak üzere Osmanlı İmparatorluğu'nun orta bölgelerinde popüler bir içecek haline gelmiştir.[2] Mir Hamza Nigari çayın niteliklerini konu alan "Çiğneme" adlı eserini yazmıştır. Eser, Muhammed Fuzuli'nin "Bangü-Bade" adlı eserine göre düzenlenmiştir.[3]

2008-2012 yıllarında Azerbaycan'da çay üretimi 10,6-10,9 bin ton arasında gerçekleşmiştir. 2013 yılında üretim 7,5 bin tona çıkmıştır.[4] 2014 yılında ise 474,2 ton çay yaprağı toplanmıştır.[4]

Çayın hazırlanması

Çay içme gelenekleri

Bir bardakta Azerbaycan çayı

Azerbaycan'da çay genellikle armut tipi çay bardağında içilir.[5]

Azerbaycan çayhanelerinde çay genellikle tatlılar, kurabiyeler ve limonlarla servis edilmektedir.[5]

Çay masası

Azerbaycan'da susamış olsun veya olmasın, misafirin önüne çay ikram edilir.[5] Bu öncelikle misafire duyulan saygının göstergesi olarak görülmektedir.[5]

Azerbaycan'da düzenlenen elçilik törenlerinde çayın özel bir yeri vardır.[5] Bu, törenin sonunda bir anlaşma işareti olarak tatlı çay içilmesiyle belirtilir.[5]

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. ^ a b "Azərbaycanda çay mədəniyyəti". azercay.az. azercay.az. 24 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016. 
  2. ^ Amanat, Abbas, and Assef Ashraf.
  3. ^ Tahsin Yazıcı. "HAMZA NİGARİ". Encyclopaedia Iranica Online (Brill).  |erişim-tarihi= kullanmak için |url= gerekiyor (yardım)
  4. ^ a b "Vahid Məhərrəmov: Çay sahəsində rəqəmlər gizlədilir". www.meydan.tv. www.meydan.tv. 9 Nisan 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016. [ölü/kırık bağlantı]
  5. ^ a b c d e f "Azərbaycanda çay mədəniyyəti". az.baku-art.com. az.baku-art.com. 29 Haziran 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016.