Wyżnica (Ukraina)

Wyżnica
Вижниця
Ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Ukraina

Obwód

 czerniowiecki

Rejon

wyżnicki

Powierzchnia

9 km²

Wysokość

356 m n.p.m.

Populacja (2019)
• liczba ludności


3976[1]

Nr kierunkowy

+380 3730

Kod pocztowy

59200

Położenie na mapie obwodu czerniowieckiego
Mapa konturowa obwodu czerniowieckiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wyżnica”
Położenie na mapie Ukrainy
Mapa konturowa Ukrainy, po lewej znajduje się punkt z opisem „Wyżnica”
Ziemia48°14′43″N 25°10′56″E/48,245278 25,182222
Multimedia w Wikimedia Commons
Informacje w Wikipodróżach
Strona internetowa

Wyżnica (ukr. Ви́жниця, trb. Wyżnycia; rum. Vijnița) – miasto na Ukrainie, w obwodzie czerniowieckim, nad rzeką Czeremosz, siedziba władz rejonu wyżnickiego.

Znajduje się tu stacja kolejowa Wyżnica, położona na linii Zawale – Wyżnica[2].

Historia

Pierwsza wzmianka o miejscowości pochodzi z 1158, od 1855 siedziba powiatu.

Od 1918 do 1939 r. rumuńska miejscowość przy granicy z Polską na wysokości Kut.

Od 1940 r. wraz z całą Besarabią i częścią Bukowiny pod okupacją radziecką, status miasta od 1940[2]. Od 1941 r. do 1944 ponownie w granicach Rumunii.

W 1968 liczyła 4,6 tys. mieszkańców[2], w 1989 – 5708 mieszkańców[3], a w 2013 – 4207 mieszkańców[4].

Osoby związane z Wyżnicą

  • Filip Kochański (ur. 1875 w Wyżnicy) – polski oficer,
  • Eustachy Chmielewski (ur. 1900 w Wyżnicy) – polski architekt,
  • Otto Preminger (ur. 1905 w Wyżnicy) – hollywoodzki reżyser[5],
  • Gerard Ciołek (ur. 1909 w Wyżnicy) – polski historyk sztuki ogrodowej i planista ogrodów.
  • Nazarij Jaremczuk (ur. 1951 w Wyżnicy) – ukraiński śpiewak estradowy (tenor).

Przypisy

  1. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2019 року. Державна служба статистики України. Київ, 2019. стор.78.
  2. a b c Вижница // Большая Советская Энциклопедия. / под ред. А. М. Прохорова. 3-е изд. том 5. М., «Советская энциклопедия», 1971.
  3. Всесоюзная перепись населения 1989 г. Численность городского населения союзных республик, их территориальных единиц, городских поселений и городских районов по полу.
  4. Чисельність наявного населення України на 1 січня 2013 року. Державна служба статистики України, 2013. [dostęp 2023-09-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2013-09-21)]. (ukr.).
  5. Otto Preminger. IMDb. [dostęp 2015-12-13].

Linki zewnętrzne

  • Wyżnica na stronie Rady Najwyższej Ukrainy
  • Wyżnica, miasto powiatowe, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XIV: Worowo – Żyżyn, Warszawa 1895, s. 165 .
  • Archiwalne widoki miejscowości w bibliotece Polona
Kontrola autorytatywna (miasto na Ukrainie):
  • VIAF: 152977129
  • LCCN: n83239338
  • GND: 119784709X
  • SUDOC: 156568926
  • NKC: ge1096376
  • J9U: 987007555224805171