Sąd Najwyższy (Indonezja) : Sędziowie, Wybór, Przypisy, Bibliografia Wikipedia, wolna encyklopedia

Sąd Najwyższy (Indonezja)

Sąd Najwyższy

Mahkamah Agung

Budynek Sądu Najwyższego w Dżakarcie

Obszar właściwości

Republika Indonezji

Podstawa prawna

Konstytucja Republiki Indonezji

Funkcjonowanie

Siedziba

Dżakarta

Multimedia w Wikimedia Commons

Strona internetowa

Zastrzeżenia dotyczące pojęć prawnych

Indonezja

Ten artykuł jest częścią serii:
Ustrój i polityka
Indonezji

Ustrój polityczny

Ustrój polityczny Indonezji

Konstytucja

Konstytucja Indonezji

Władza ustawodawcza

Władza wykonawcza

Prezydent
- Joko Widodo
Rząd
Rząd Joko Widodo

Władza sądownicza

Wymiar sprawiedliwości
Sąd Konstytucyjny
Sąd Najwyższy
Prokurator Generalny Indonezji

Kontrola państwowa

Kontrola państwowa
- Urząd Kontroli Republiki Indonezji

Finanse

Bank Indonezji

Samorząd terytorialny

Podział administracyjny Indonezji
Samorząd Terytorialny

Partie polityczne

Partie polityczne
- Partia Demokratyczna
- Golkar
- Indonezyjska Partia Demokratyczna - Walka

Wybory

Wybory parlamentarne: 2014
Wybory prezydenckie: 2014

Polityka zagraniczna

Polityka zagraniczna
Ministerstwo Spraw Zagranicznych Indonezji
minister: Retno Marsudi

Wikiprojekt Polityka

Sąd Najwyższy (indonez. Mahkamah Agung) – organ sądowniczy w Republice Indonezji sprawujący nadzór nad działalnością sądów, dokonujący wykładni praktyki sędziowskiej oraz wymierzający sprawiedliwość w trybie kasacyjnym.

Sędziowie

Według indonezyjskiego prawa w Sądzie Najwyższym może zasiadać maksymalnie 60 sędziów. Sędzią Sądu Najwyższego może zostać osoba posiadająca obywatelstwo Indonezji, która ukończyła 50 lat, wierzy w jedynego Boga, posiada wyższe wykształcenie prawnicze lub inne z dziedziny specjalizującej się w prawie oraz posiada co najmniej 20 lat doświadczenia jako sędzia, w tym przynajmniej 3 letnie doświadczenie w Wysokim Sądzie^[1].

Wybór

Komisja Sędziowska składa propozycję kandydata do objęcia funkcji w Sądzie Najwyższym do zatwierdzenia Ludowej Izbie Reprezentantów. Po zatwierdzenia przez izbę niższą parlamentu, prezydent mianuje sędziego.