Motja

Ten artykuł od 2009-07 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł. Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają. Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary) Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Motja, Motya (stgr. Motye Μοτύη lub Motya Μοτύα, wł. Mozia, Mothia, syc. Mozzia) – starożytne miasto (ok. 800-397 r. p.n.e.) na wysepce u zachodniego wybrzeża Sycylii.

Założona w VIII wieku p.n.e.^[1] przez Fenicjan jako miasto handlowe usytuowane na niewielkiej, obronnej wyspie (o średnicy ok. 2 km) wewnątrz laguny, do której był dostęp jedynie za pomocą łodzi. Później dostępne również dzięki wybudowanej grobli^[2], którą mogły się poruszać pojazdy (rydwany) na wysokich kołach.

Miasto przez wieki podlegało różnym wpływom kulturowym: fenickim, kartagińskim, egipskim i greckim, co potwierdzają dokonane na wyspie znaleziska. W 397 p.n.e. splądrowały je greckie wojska pod dowództwem Dionizjusza z Syrakuz^[3], a zniszczeń dopełnili Kartagińczycy wykorzystując ruiny jako źródło surowca do budowy Lilybaeum – dzisiejszej Marsali. W czasach późniejszych wyspa służyła jedynie celom rolniczym.

Stanowisko archeologiczne

Najważniejsze znaleziska archeologiczne to :

• marmurowy posąg przedstawiający woźnicę rydwanu, na podstawie stylu dzieło greckiego rzeźbiarza z pierwszej połowy V wieku p.n.e. odkryty w 1979 roku^[3];
• Sanktuarium z Capidazzu – długi budynek poświęcony nieznanemu fenickiemu bóstwu otoczony murem z VI wieku p.n.e. Wewnątrz studnia datowana na VII wiek p.n.e., najstarszy obiekt na terenie sanktuarium^[2].

Przypisy

Linki zewnętrzne

• Missione Archeologica a Mozia