Luise Rinser

Luise Rinser

Luise Rinser z Hermannem Kantem (1987)
Data i miejsce urodzenia	30 kwietnia 1911 Landsberg am Lech
Data i miejsce śmierci	17 marca 2002 Unterhaching
Narodowość	niemiecka
Język	niemiecki
Alma Mater	Uniwersytet Ludwika i Maksymiliana w Monachium
Dziedzina sztuki	proza
Ważne dzieła
Jan Lobel aus Warschau: Erzählung
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach

Luise Rinser (ur. 30 kwietnia 1911 w Landsberg am Lech, zm. 17 marca 2002 w Unterhaching) – niemiecka pisarka i krytyczka literacka.

Życiorys

Rinser była absolwentką Uniwersytetu Ludwika i Maksymiliana w Monachium, gdzie ukończyła kierunki związane z pedagogiką i psychologią. Odmówiła wstąpienia do NSDAP. Była aresztowana w czasie II wojny światowej. Dzięki klęsce Niemiec uniknęła skazania na karę śmierci. Między 1954 a 1960 była żoną kompozytora Carla Orffa. W 1959 przeprowadziła się do Rzymu, w 1965 do Rocca di Papa. Później wróciła do Niemiec i zamieszkała na przedmieściu Monachium^[1][2]. W 1987 została laureatką Nagrody Heinricha Manna^[3].

Poglądy

Sympatyzowała z Kim Ir Senem. Popierała rozluźnienie prawa dotyczącego aborcji w Niemczech^[4]. Wypowiadała się przeciwko celibatowi księży. Zainteresowania filozofią i teologią popchnęły ją do odbycia podróży do Indii, gdzie spotkała się z dalajlamą^[5].

Polskie tłumaczenia

• Przygoda życia, tłum. Maria Kłos-Gwizdalska(inne języki), Warszawa, Pax, 1961
• Daniela, tłum. Maria Kłos-Gwizdalska, Warszawa, Pax, 1962 (wydanie oryginalne 1953)
• Radość doskonała, tłum. Maria Kłos-Gwizdalska, Warszawa, Pax, 1964 (wydanie oryginalne 1962)
• Ja, Tobiasz, tłum. Maria Kłos-Gwizdalska, Warszawa, Pax, 1968 (wydanie oryginalne 1966)
• Brat Ogień, tłum. Zygmunt Lichniak, Warszawa, Pax, 1978 (wydanie oryginalne 1975)
• Czarny osioł, tłum. Teresa Jętkiewicz, Warszawa, Pax, 1981 (wydanie oryginalne 1974) ISBN 83-211-0303-0
• Troje dzieci i gwiazda, tłum. Krzysztof Jachimczak(inne języki), Kraków, Znak, 1992 (wydanie oryginalne 1988) ISBN 83-7006-249-0

Przypisy