Hemaczandra

Hemaćandra (dewanagari हेमचन्द्र सूरी, transliteracja hemacandra sūrī, ang. Hemachandra, znany także jako Hemaćarja) – poeta, filozof, językoznawca, leksykograf i logik dżinijski żyjący w latach 1088 lub 1089^[1]–1172, z Gudżaratu. Syn kupca. Będąc duchownym posiadał duże wpływy na dworze władców Gudżaratu. Członek dżinijskiego odłamu śwetambarów. Napisał wiele dzieł w prakrycie.

Twórczość

• Rozprawa o kryteriach poznawczych
• Krytyczna ocena innych systemów postępowania w 32 wersach
• Krytyczna ocena innych systemów wyrzeczenia
• Traktat o jodze
• Policzek [wymierzony] w twarz bramina [czyli] oścień [w formie] wedyjskich [hymnów]
• Hymn o człowieku wolnym od pragnień
• Dworski poemat epicki o podwójnym celu
• Żywot króla Kumarapali
• Żywoty 63 świątobliwych mężów
• Żywoty dawnych nauczycieli (dodatek do poprzedniego)
• Doskonałe pouczenie Hemaczandrowe o słowie
• Słownik homonimów (nazywany także Hemaczandrową girlandą imion)
• Klejnot myśli w formie wyrażeń
• Girlanda imion w językach lokalnych
• Pouczenie o poetyce
• Pouczenie o metrum

Przypisy