Fis-dur
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3d/F-sharp-major_d-sharp-minor.svg/220px-F-sharp-major_d-sharp-minor.svg.png)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/F_sharp_major_chord_for_guitar.svg/150px-F_sharp_major_chord_for_guitar.svg.png)
Fis-dur – oparta na skali durowej tonacja muzyczna, której toniką jest fis.
Gama Fis-dur zawiera dźwięki: fis, gis, ais, h, cis, dis, eis. Tonacja Fis-dur zawiera sześć krzyżyków.
Gama Fis-dur zapisana za pomocą | ![]() |
Gama Fis-dur zapisana za pomocą | ![]() |
Pokrewną jej molową tonacją paralelną jest dis-moll[1], jednoimienną molową – fis-moll.
Fis-dur to także akord, zbudowany z pierwszego (fis), trzeciego (ais) i piątego (cis) stopnia gamy Fis-dur.
Akord Fis-dur | ![]() |
Znane dzieła w tonacji Fis-dur:
- Fryderyk Chopin - Barkarola op. 60
- Maurice Ravel - Laideronette
Zobacz też
- Pokrewieństwo tonacji
- Skala durowa
- Znaki przykluczowe
Przypisy
- ↑ FranciszekF. Wesołowski FranciszekF., Zasady muzyki, wyd. 7, Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1986, s. 127, ISBN 83-224-0250-3 .
Linki zewnętrzne
- F♯ major scale. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
- F♯ major chord. [w:] WolframAlpha Computational Knowledge Engine [on-line]. Wolfram Alpha LLC — A Wolfram Research Company. [dostęp 2018-07-07]. (ang.).
- p
- d
- e
W czerwonym pierścieniu znajdują się nazwy tonacji durowych, w zielonym – molowych. Teoretycznie istniejące, ale niestosowane w praktyce tonacje enharmoniczne zapisane są drobną czcionką. W zewnętrznym szarym pierścieniu pokazane są odpowiadające danej gamie znaki przykluczowe.
- SNL: Fiss-dur