Edwin Mattison McMillan
Państwo działania | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | 18 września 1907 | ||
Data i miejsce śmierci | 7 września 1991 | ||
Specjalność: chemia | |||
Odznaczenia | |||
Nagrody | |||
|
Edwin Mattison McMillan (ur. 18 września 1907 w Redondo Beach, zm. 7 września 1991 w El Cerrito w hrabstwie Contra Costa)[1] – amerykański chemik, profesor Uniwersytetu Kalifornijskiego w Berkeley.
Życiorys
W 1929 ukończył studia na California Institute of Technology, doktoryzował się w 1932 na Uniwersytet Kalifornijski w Berkeley. Od 1934 wraz z Ernestem Lawrence'em pracował nad badaniem reakcji jądrowych i ich produktów[1]. Brał również udział w pracach nad konstrukcją cyklotronu. Od 1942 członek ekipy badawczej w ramach projektu Manhattan[1]. W 1946 uzyskał tytuł profesora. Po wojnie ponownie podjął pracę na Uniwersytecie w Berkeley. W 1961 został uhonorowany doktoratem honoris causa przez Rensselaer Polytechnic Institute, zaś dwa lata później – Gustavus Adolphus College[1]. W 1951 został wraz z Glennem Seaborgiem wyróżniony Nagrodą Nobla w dziedzinie chemii za odkrycia w chemii transuranowców[2].
Przypisy
- p
- d
- e
- p
- d
- e
1990 |
|
---|---|
1991 |
|
1992 |
|
1993 |
|
1994 |
|
1995 |
|
1996 |
|
1997 |
|
1998 |
|
1999 |
|
- PWN: 3939108
- Britannica: biography/Edwin-McMillan
- Universalis: edwin-mattison-mcmillan
- БРЭ: 2166569
- NE.se: edwin-m-mcmillan
- SNL: Edwin_Mattison_McMillan
- VLE: edwin-mattison-mcmillan
- Catalana: 0041632
- DSDE: Edwin_Mattison_McMillan
- identyfikator w Hrvatska enciklopedija: 39696