Cuthbert Grant

Ten artykuł należy dopracować:

od 2020-06 → zweryfikować treść i dodać przypisy,
od 2020-06 → zweryfikować niektóre informacje.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Cuthbert Grant (ur. 1793, zm. 15 lipca 1854) – przywódca Metysów, dowódca oddziałów metyskich w bitwie pod Siedmioma Dębami (1816) oraz negocjator porozumienia pokojowego z Siuksami po bitwie pod Grand Coteau (1851)^{[potrzebny przypis]}.

Życiorys

Cuthbert Grant urodził się w 1793 w Fort de la Rivière Tremblante (Fort Tremblant)(inne języki) w Saskatchewan. Ojciec Cuthberta był Szkotem, partnerem Kompanii Północno-Zachodniej. Matka była metyską mającą w żyłach krew Indian Kri. Gdy ojciec Cuthberta zmarł w 1799, opiekę nad dzieckiem przejął William McGillivray(inne języki). Zgodnie z życzeniem ojca, w 1801 chłopca wysłano do szkoły w Szkocji. Po powrocie z Europy w 1812 zaczął pracę urzędnika Kompanii. Z czasem stał się znany wśród Metysów, został ich mentorem i przywódcą.

W wyniku konfliktu rywalizujących ze sobą kompanii i bitwy pod Siedmioma Dębami w 1816, w której Grant dowodził Metysami sprzymierzonymi z Kompanią Północno-Zachodnią, doszło do jej połączenia z Kompanią Zatoki Hudsona w 1821. Grant, który miał już wielką sławę jako sprawny administrator i twardy przywódca, objął z rąk Gubernatora nowej Kompanii Zatoki Hudsona stanowisko dozorcy terenów preriowych kompanii – Warden of the Plains. Do jego obowiązków należało organizowanie polowań na bizony, z mięsa których produkowano cenny pemikan. W 1828 powierzono mu organizację obrony kolonii Red River. W 1829 uruchomił tam pierwszy młyn, później został szeryfem i sędzią.

Po bitwie Metysów ze Siuksami pod Grand Coteau w 1851 Grant wynegocjował bardzo korzystny układ z Siuksami otwierający dla Metysów obszar prerii, a jednocześnie dający Indianom należny im udział^{[według kogo?]} w handlu mięsem.^{[potrzebny przypis]}

Był trzykrotnie żonaty. Zmarł w 1854 w wyniku obrażeń po upadku z konia.