Sinekura

Kristau elizen historian, sinekura (latinezko sine cura, «ardurarik gabe» euskaraz) kleriko bati arimen ardurarik gabe bizitzeko pribilejio edo saria da, parrokia baten ardura ez izatearena alegia. Hedaduraz, neke gutxiko lanpostu eta bizimodua izendatzeko erabilita izan da.^[1]